ευεργετήριος

-α, -ο [ευεργέτης]

1. ευεργετικός

2. εκκλ. φρ. «ευεργετήριο γράμμα» — επιστολή με την οποία παραχωρείται σε κάποιον, συνήθως κληρικό, είτε κάποιος τίτλος με ευρύτερη δικαιοδοσία, προσωρινή ή για όλη τη ζωή, είτε κάποια δωρεά ή και τα δύο συγχρόνως.